Kendi yaşanmışlarım yetmezmiş gibi başka insanların yaşanmışları var bende. Tanıdığım herkesin paylaşım noktası olmak zor bir iş, ben demiyorum gelin bana anlatın derdinizi diye…Tamam, iyi bir dinleyici olmak karşı tarafın sorunları dinlemek elimden geliyorsa yardımcı olmak güzel bir duygu. Demek ki o samimiyeti ve karşımdakine güven duygusunu aşılayabiliyorum.
Ama bazen hat noktaya geliyor, ben derdimi pek paylaşan bir insan değilim kendi kendime çözmeye çalışan bir yapım var ama bazen bende doluyorum hatlar yoğun geliyor. Yüksek gelirim oluşuyor. Hele birde ortak noktaysan işler iyice sarpa sarıyor, ikisinin arasında durmak zor bir süreç oluyor. Sadece kısa bir kesit anlatayım yaşadıklarımdan.
Birbirlerinin seven iki sevgili var, arkadaşım ikisi de… Yaşadıkları her şeyi biliyorum, her anı biliyorum seviyorlar birlerini, birde aralarında sorunları olmasa… Bunlar kavga ederler birbirleri arasında, aşık ya sonuçta bunlar. Kapım çalınır tak tak tak. Dinlersin, anlamaya çalışırsın uzun uzadıya. Anlatırsın en mantıklısından sorunu gidermeye çalışırsın sonra bu gidişin sonunda başka birisi çalar kapını tak tak tak bir bakarsın diğer aşık. Dinlersin uzun uzun anlamaya çalışırsın…İki insanda tanıdığın sevdiğin kişiler. Tarafsız olmaya çalışırsın.
Neyse zaman geçer sular durulur bir bakmışsın Aşıklar kumrular gibi. Sevinirsin ama sevincin kursağında kalır. Bir bakmışın yine küsmüşler. Dinlersin dinlersin, Hep aynı senin dediklerin olmuyor yapılmıyor dinlenilmiyorsun, Yeter dersin yeter gelmeyin artık yanıma bıktım dersiniz. Siz bir şeyler anlatıyorsanız karşı taraf için ama bu dedikleriniz uygulanmıyor, yine herkes kendi doğrultularında gidiyorlarsa dinlemek artık sıkıcı gelir.
Siz bu durumda ne yapardınız. Sizde yeter artık dermiydiniz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder