ANEKDOT

Aslında hayatımıza yön verecek o kadar güzel ve çok anekdotlar var ama ne kadarını kendi yaşamımıza uyguluyoruz bilmiyorum. Geçenlerde bir takvim sayfasında okuduğum güzel bir hikayeyi sizlerle paylaşmak istiyorum ne kadar yaşanmışlığı doğrudur bilmiyorum ama bize vermiş olduğu ders bence çok anlamlı. Şöyle yazıyordu.

Adam, bir haftanın yorgunluğundan sonra, Pazar sabahı kalktığında keyifle eline gazetesini aldı ve bütün gün miskinlik yapıp evde oturacağını hayal ediyordu.
Tam bunları düşünürken oğlu koşarak geldi ve parka ne zaman götüreceğini sordu. Baba oğluna söz vermişti; bu hafta sonu oğlunu parka götürecekti, ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane uydurması gerekiyordu.
Sonra gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişti.
Önce dünya haritasını küçük parçalara ayırdı ve oğluna uzattı:
Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni parka götüreceğim! Dedi.
Sonra düşündü:
Oh be, kurtuldum! En iyi coğrafyacı bile gelse bile bu haritayı yapamaz der.
Aradan on beş dakika geçtikten sonra oğul babasının yanına koşarak geldi.
Babacığım haritayı düzeltim. Artık gidebiliriz parka dedi.
Adam önce inanamadı ve görmek istedi. Gördüğünde hayretler içerisindeydi ve bunu nasıl yaptığını sordu, çocuk şu ibretlik açıklamayı yaptı:
Bana verdiğin haritanın arkasında bir insan vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya kendiliğinden düzelmişti!...

Ne kadar doğru, o çocuğun ağzından çıkan kelimler.
Vurarak, yıkarak, darbeyle veya siyasi entrikalarla insan ve toplum düzelmez. Daha çok karışır. Her şeyin başı, insanı ve insan dünyasındaki olumsuz ve zararlı düşüncelerden kurtarmak, ona kim ve neci olduğunu, nereden gelip nereye gittiğini ve gayesini hatırlatmaktır.

Siyaseti pek sevmem ve ilgilenmem. Beni daha çok insanların eğitimi ve karakteristik yapıları ilgilendirir. Bugün insanların en muhtaç oldukları konu siyaset değil, doğruluk, dürüstlük ve hoşgörüdür. Çünkü insan düzelince her şey düzelecektir. İnsanın düzelmesi de siyasetle değil eğitim ve ahlakla mümkündür.

Peki bir toplumun düzelmesi insanın yetişmesine ve düzelmesine bağlı ise, bir insan ancak otuz yılda yetişir eğitimini alır ve olgunlaşır. Bir toplumu düzeltmek için otuz yıl beklemek sanırım zor olsa gerek. Toplumu yönetenlerin değiştirilmesi ve daha ehil insanların getirilmesi daha kısa bir yol olur bence.

Toplumun huzuru ve saadeti için ortaya çıkıp, acelecilik ve yanlış metotları yüzünden toplumun ne kadar sıkıntılar çektiğini, yüzlerce örneklerini biliyoruz.
İnsanlar ıslah edilince, toplum da devlet de ve onu yönetenler de ıslah edilmiş olacaklardır. Bu uzun yolu, sabırla takip etmek lazım…